środa, kwiecień 26, 2006

Do Ministra Ban Ki-Moona z MSZiH [MOFAT], do Sekretarza Generalnego ONZ Kofi Annana – z Brukseli do Atlanty: Terroryzm Państwowy

(http://bioterroryzm.blogspot.com/ )

Do Ministra Ban Ki-Moona z Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Handlu (MSZiH), kandydata na stanowisko Sekretarza Generalnego NZ.

Skończył się czas wyczekiwania dla Wiceministra Ban Ki-Moona, który aspiruje do tego, aby być Sekretarzem Generalnym ONZ.

Dzień wczorajszy, 25-go kwietnia był statnim dniem, w którym czekałem na otrzymanie wiadomości z odpowiedzią (aby usłyszeć odpowiedź) od Ministra Ban Ki-Moona, który musiał mieć dostatecznie dużo czasu na to, aby od 2000 roku przez kilka lat dokonać przemyśleń odnośnie działalności terrorystycznej, którą Prezydent Dae-Jung Kim spowodował w Europie Zachodniej.



Jeśli jest tak, że Minister Ban Ki-Moon obstaje przy tym, iż “Ludzie powinni mieć się na baczności. Muszą sami zatroszczyć się o swoje własne bezpieczeństwo.”

Minister Ban Ki-Moon powiedział także, iż “Aktualnie jest 6 milionów Koreańczyków, którzy w innych krajach zamorskich oraz 7 milionów ludzi, którzy co roku jadą do innych krajów. Trudno jest być odpowiedzialnym za ich bezpieczeństwo, posiłkując się zaledwie 900-osobowym personelem dyplomatycznym, w 129-tu konsulatach na świecie razem wziętych’ oraz, iż “Obecnie ludzie muszą mieć się na baczności. Muszą oni sami zatroszczyć się o swoje własne bezpieczeństwo.”

Minister Ban Ki-Moon robi sobie kpiny z ludzi na całym świecie, włączając w to obywateli Republiki Korei, jeśli Minister Ban Ki-Moon obstaje przy tym, iż “Ludzie powinni mieć się na baczności. Muszą sami zatroszczyć się o swoje własne bezpieczeństwo”, podczas gdy MSZiH nakłania dyplomatę o wysokiej randze Wiceministra, aby dokonywał objazdów zabijając bezsilnych ludzi.

Fakt, iż wielu pracowników ambasady, którzy są kolegami Ministra Ban Ki-Moona, nakłoniono do udziału w zorganizowanej działalności w zakresie terroru, której, pokaz dano w Brukseli, pomimo posiadania skromnego 900-osobowego personelu we wszystkich 129-ciu konsulatach na całym świecie, dobrze udowadnia to, iż znaczne siły MSZiH zostały włączone do terroru po to, aby porwać pewnego obywatela i dokonać na niego zamachu, oskarżając go o to, że jest anty-rządowym przestępcą politycznym winnym obrazy rządu.

Jak Minister Ban Ki-Moon może przymykać na to oczy, patrząc hen wdal tak, jakby nic się nie stało i mówić, iż obywatele powinni by sami odpowiadać za swoje własne bezpieczeństwo, z takim oto usprawiedliwieniem, iż brak jest personelu dyplomatycznego, podczas gdy na oczach ludzi popełniono czyn terrorystyczny, w celu dokonania porwania i zamachu, co osiągnięto przez zmobilizowanie sił ludzkich na wielką skalę, w oparciu o personel MSZiH?

Minister Ban Ki-Moon zgłosił oficjalnie swoją kandydaturę na najwyższe stanowisko w Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Gdy Mininister Ban Ki-Moon był Wiceministrem pod zwierzchnictwem Prezydenta Dae-Jung Kima, Ambasador Dae-Hwa Choi w randze Wiceministra wielokrotnie usiłował mnie porwać i dokonać na mnie zamachu oraz uprawiał nawet bioterroryzm (styczeń 2000 r., Wiceminister Spraw Zagranicznych i Handlu, Ban Ki-Moon). Jakiś czas po tym, jak ja przeniosłem się do Atlanty w stanie Georgia, USA, zostawiając za sobą Brukselę, gdzie nie mogłem znaleźć sposobu rozwiązania problemu uprawianego przez państwo terroryzmu, Wiceminister Ban Ki-Moon w maju 2001 roku został Ambasadorem przy Organizacji Narodów Zjednoczonych (Szefem Gabinetu Przewodniczacego, 56-go Zgromadzenia Generalnego Narodów Zjednoczonych). W tym czasie, gdy po pobycie w Atlancie przebywałem na krótko w Brukseli, było tam zorganizowane usiłowanie porwawnia i dokonania morderstwa, mobilizując nawet do tego pracowników MSZiH, a w dniu 10-go lipca 2001 roku, gdy prowadziłem głodówkę i protestowalem w wiejskiej okolicy niedaleko Atlanty, przyszedł mnie odwiedzić pracownik MSZiH mówiąc, że jest konsulem w Konsulacie Generalnym.

Z lewej strony: Cho Jung-Pyo – Konsul Generalny w Koreańskim Konsulacie Generalnym w Atlancie, USA. 2001 r. Po prawej stronie: Obiekt terroru

Właściwym sensem tej wizyty wizyty było grożenie śmiercią.



To, co konsul powiedział w sposób zamierzony ujawniało, iż był on członkiem organizacji, która próbowała mnie zabić. To co on powiedział ujawniło, iż oni byli wokół mnie. Prezydent Dae-Jung Kim wysłał pracowników MSZiH, którzy próbowali mnie zabić w tak odległym miejscu, dopuścił się grożenia smiercią przez ujawnienie ich obecności, gdy wygłaszał słowa, iż pomógłby ustalić, kto był obiektem zamachu dokonanego przez władzę polityczną.

Wiceminister Ban Ki-Moon, który teraz został ministrem, teraz ściśle ukrywa działalność terrorystyczną, którą Ambasador Dae-Hwa Choi prowadził na terenie UE.

Czy życie ludzkie, nawet dla osoby, która zostałaby Sekretarzem Generalnym Organizacji Narodów Zjednoczonych, stałoby się mniej cenne niż bratki, które rosną przy ulicach z przodu Błękitnego Domu?

Panie Ministrze Ban Ki-Moon, co Pan sądzi o działalności terrorystycznej prowadzonej przez członków personelu dyplomatycznego, którym przewodził Ambasador Dae-Hwa Choi w randze Wiceministra, a którzy próbowali mnie zabić, oskarżajac mnie o to, iż jestem antyamerykańskim lewicowcem (lewakiem), a następnie o to, że jestem proamerykańskim skrajnym prawicowcem?

Jaka była przyczyna telefonu wykonanego do mnie przez członka personelu dyplomatycznego, wtedy gdy opuszczałem Brukselę pojechać do Atlanty, przestrzegającego mnie o tym, iż w St. Zjedn. nie powinienem nikomu ufać?

Panie Ministrze Ban Ki-Moon, jaka jest przyczyna Pańskiego działania wtedy, gdy Pan chroni jakiegoś terrorystę?

Działając pod zwierzchnictwem Prezydenta Kima Dae-Junga, Panowie nie zawahali się stosować przerażających metod, takich jak potajemne używanie narkotyków, terroryzm biologicznego, stwarzanie regionalnych konfliktów, sfabrykowanie anty-amerykańskiego komunisty, zwolennika Kima Jung-ila oraz skrajnego pro-amerykańskiego prawicowca, przeciwnika Kima Jung-il’a a także liczne usiłowania porwań i morderstw w Unii Europejskiej.

Jaka jest potrzeba dokonywania sposób zorganizowany tych przestępstw, niejako w ramach zapewniania ochrony i pomocy Koreańczykom i za granicą?

Gdy działy się takie rzeczy, dokonywane przez Pana kolegów w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Handlu, co Pan robił wtedy Ministrze Ban Ki-Moon?

Udzielenie odpowiedzi na takie pytania należałoby pozostawić Wiceministrowi Ban Ki-Moonowi.

Nastepny Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powinien by wyjasnić swoje stanowisko na temat Przydenta Dae-Jung Kima panujacych wówczas, takich jak potajemne używanie narkotyku, porwanie, dokonanie zamachu, gnębienie i bioterroryzm.

Minister Spraw Zagranicznych i Handlu zgłosił oficjalnie swoją kandydaturę na najwyższe stanowisko w Organizacji Narodów Zjednoczonych we wtorek. Jest to pierwszy raz, kiedy Koreańczyk z Korei Południowej wystartował do wyborów na sekretarza generalnego. … Powiedział Pan reporterom, iż “Ban Ki-Moon ma wynoszące blisko cztery dekady (czterdziestoletnie) doświadczenie jako dyplomata oraz szef administracji wraz z nieskazitelną reputacją.'' “Przez długi czas był zaangażowany w tematykę pokoju, bezpieczeństwa, rozwoju, demokracji oraz praw człowieka _ kwalifikacje koniecze do tego, aby realizować ideały i cele Narodów Zjednoczonych.'' Dnia 02-14-2006 o godz. 16:33 czasu koreańskiego.

Panie Ministrze Ban Ki-Moon, rząd patronował działalności terrorystycznej, którą prowadzilii Pańscy podwładni, a której całość z perspektywy pokoju, bezpieczeństwa, rozwoju, demokracji i praw człowieka, ma wyraźnie destrukcyjne i negatywne relacje.

Czy tę pracę na rzecz międzynarodowego pokoju i praw człowieka ma być wykonać osoba, która będzie na stanowisku przez Sekretarza Generalnego ONZ po to, aby ukrywać działalność terrorystyczną, iżby uwikłani w bioterroryzm członkowie szwadronu śmierci mogli nadal działać i swobodnie poruszać/przemieszczać się po całym świecie?

Przeczy to ideałom NZ.

Nawet obecnie, teroryści są chronieni przez MSZiH. Panie Ministrze Ban Ki-Moon i Panie Prezydencie Moo-Hyun Roh, jak Panowie sądzą, że co Panowie robią? Mam nadzieję, iż w swojej odpowiedzi Panowie pokażą to, iż Panów przekonania są stosowne do tego, aby zostać następnym Sekretarzem Generalnym ONZ.

Pytanie do Ministra Ban Ki-Moona, zostaje również zaprezentowane Sekretarzowi Generalnemu Annanowi.

Ban Ki-Moon Immunitet Dyplomatyczny

Jak Pan sądzi Panie Ministrze Ban Ki-Moon, jakie stanowisko odnośnie licznych usiłowanych porwań, zamachów i czynników zakaźnych oraz zastosowania torroru, przeprowadzonego przez pracowników MSZiH oraz odnośnie usiłowania przekupienia mnie za pieniądze po to, aby ukryć terror i abym milczał – powinien zająć Sekretarz Generalny ONZ Kofi Atta Annan, który stawiał pierwsze kroki w ONZ jako urzędnik/funkcjonariusz pełniący obowiązki w zakresie budżetu Światowej Organizacji Zdrowia [WHO].

"Błękitny Dom Prezydenta Dae-Jung Kima oraz Ministra Spaw Zagranicznych i Handlu wielokrotnie sugerował rekompensatę ekonomiczną po to, aby ukryć terror, a nawet jako formę rekompensaty próbował w kościele zapewnić sprowadzenie kobiety."

Pierwszą sprawą do wyczyszczenia jest oczywiście działalność terrorystyczna. Ukrywanie terroru jest równoznaczne z godzeniem się na terror.

Czy Minister Ban Ki-Moon pomimo to ubiega się o stanowisko Sekretarza Generalnego ONZ, która zajmuje się prawami człowieka oraz pokojem światowym, podczas gdy nadal ukrywa działalność terrorystyczną? Pokój oraz prawa człowieka stanowią nadrzędny cel, ku któremu zdąża ONZ. Polityka antyterrorystyczna odnośnie ochrony praw człowieka i zabezpieczenia pokoju stała się ostatnio ważnym zadaniem. Jeśli Minister Ban Ki-Moon chce zabiegać o prawa człowieka i światowy pokój, jako Sekretarz Generalny ONZ, to musi on najpierw zrobić porządek z działalnością terrorystyczną, która jest jego kontrolą.

“Odpowiedzialność za dyplomację w stopniu najwyższym spoczywa na Prezydencie, a ja jestem odpowiedzialny za wprowadzenie w życie (wdrożenie) tego, co stanowi dewizę/filozofię Prezydenta w dyplomacji lub dyrektyw Prezydenta w tym zakresie.” Minister Ban Ki-Moon – 19-ty kwiecień, 2005 roku.

Zasada IV, na mocy prawa międzynarodowego fakt, iż osoba działała stosownie do polecenia swojego Rządu lub Zwierzchnika, nie zwalnia jej od odpowiedzialności, pod warunkiem, iż dokonanie przez nią wyboru moralnego było faktycznie możliwe. (Zasady Norymberskie)

Odpowiedzialność za represjonowanie/gnębienie obywateli za granicą w najwyższym stopniu spoczywa na Prezydencie. Minister Spraw Zagranicznych i Handlu jest odpowiedzilny za wprowadzanie tego w życie.

(Czy chcecie umrzeć?Przed Błękitnym Domem Prezydenta Moo-Hyun Roh. (4)Czy widzieliśmy to? Agencje wywiadu innych krajów są gorsze. 3-ciego lipca, 2005 roku )

W przemówieniu dla uczczenia 87-mej rocznicy Ruchu Samila, Prezydent Moo-Hyun Roh znowu nadmienił o znaczeniu wyjaśnienia historii przeszłości mówiąc, iż "Wyjaśniamy obecnie historię przeszłości, aby wyjaśnić prawdę, co jest warunkiem wstępnym przebaczenia i pojednania, aby przezwyciężyć rozłam, który pochodził z historii przeszłości oraz po to, aby stworzyć nowe społeczeństwo zaufania i jedności." 3-ciego kwietnia, 2006 roku.

I Prezydent wypowiada się, iż ci, którzy są używani do ukrywania przed Błekitnym Domem terroru, są szczególnego rodzaju komandosami. Prezydent Roh odmawia zrobienia porzadku z działnością terrorystyczną Prezydenta Kima. Różni się to od tego, co obywatelom obiecano.

Angażowanie tych pracowników służby cywilnej, którzy stosują narkotyki do politycznego ucisku jest usprawiedliwianiem tego ucisku.

Ukrywanie działań Prezydenta Kima Dae-Junga, przez angażowanie do tego takiej grupy terrorystów będących w służbie publicznej, oraz przez nagradzanie Ambasadora Choi Dae-Hwa agenta terroru, jako pożądanego pracownika służby cywilnej jest niczym innym jak usprawiedliwianiem terroryzmu.

Musi Pan rozmontować dokonujacą terroru organizację, w którą uwikłany jest Ambasador Choi w randze Wiceministra MSZiH.

Zasada III: Zgodnie z obowiązującym prawem międzynarodowym fakt, iż osoba, która popełniła czyn stanowiący przestępstwo na mocy prawa międzynarodowego, działała jako Głowa Państwa lub też jako odpowiedzialny urzędnik państwowy, nie zwalnia jej od odpowiedzialności. Zasada IV, na mocy prawa międzynarodowego fakt, iż osoba działała stosownie do polecenia swojego Rządu lub Zwierzchnika, nie zwalnia jej od odpowiedzialności, pod warunkiem, iż dokonanie przez nią wyboru moralnego było faktycznie możliwe.(Zasady Norymberskie)

Ukrywanie w dalszym ciągu terrorystów jest równoznaczne z wyrażaniem zgody na terrozym.

Jeśli Minister Ban Ki-Moon usprawiedliwia się mówiąc, iż “Jestem zawodowym dyplomatą, Ministrem Spraw Zagranicznych i Handlu, po prostu pracuję będąc do dyspozycji Prezydenta”, następnie Minister Ban Ki-Moon daje usprawiedliwienie dla każdego działania, które wykonał, ponieważ było to na polecenie. Usprawiedliwianie się, iż wykonał on takie niesłuszne polecenia, jak to dotyczące terroru biochemicznego, ponieważ było to polecenie z góry, nie różni się niczym od postępowania członków organizacji dokonującej terroru, którzy są wpływowi pod względem finansowym i bronia się w ten sposób, iż było to czynione dla przetrwania.

Od 2000 roku Minister Ban Ki-Moon przez kilka lat miał dość czasu do namysłu oraz na to, aby się przygotować.

Panie Ban Ki-Moon, świetnie dokonanym wyborem jest to, aby zrobić porządek z polityczną organizacją gangsterską przed zainaugurowaniem działań jako Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych, która to Organizacja dąży do zapewnienia pokoju i praw człowieka. Pożądaną decyzją jest wprowadzenie w czyn tego, o czym Prezydent Moo-Hyun Roh tylko mówił, to jest dokonanie oczyszczenia istniejącej rzeczywistości z kultury gangsterskiej, aby w tym zakresie służyć światu za wzór.

Zagadnień terroru nie można rozwiązać pieniędmi oraz przez posłużenie się kobietami.

Należałoby zrobić porządek z działalnością terrorystyczną.


Dae-Hwa Choi, Immunitet Dyplomatyczny

(Na zdjęciu powyżej Ambasador Dae-Hwa Choi w randze Wiceministra, który jest kolegą Wiceministra Ban Ki-Moona, jest na ceremonii z Królem Belgii. Byli tam podwładni pana Dae-Hwa Choi w Ambasadzie i Jong-Gil Kim, wpomniany wąsacz oraz Young-Sam Park itd. Jest to osoba, którą już nawet od początku 2000 ucieszyło straszenie mnie w kościele roku wraz z innymi pracownikami Ambasady, takimi jak Gil-Sang Nho, które były u jej boku. Był to wówczas, gdy dokonująca terroru organizacja Prezydenta Dae-Jung Kima poprzez Jong-Gil Kima oraz Gil-Sang Nhoa itd. mówiła głośno o rekompensacie, ponieważ w czasie, kiedy było to zdarzenie zawiodły już liczne usiłowania porwań i zamachów. Szczególnie przed tym zdarzeniem wypowiadali się oni odnośnie rekompensaty za pośrednictwem wielu ludzi. I próbowali podstepnymi metodami ukryć terror. Ta działalność w zakresie dokonywania terroru, była działalnością międzynarodową na wielką skalę. Rząd nakłonił pana Seung-Sun Lee, który zwykł pomagać panu Paid Wellowi uczestniczyću w Operacjach Pokojowych [OP] ONZ i wyznaczył go do objęcia stanowiska za granicą. Jest rzeczą zdumiewajacą, aby pozwolić członkowi organizacji dokonującej bioterroru, uczestniczyć w OP. Nie jest to nic innego, jak dokonywanie pożądanego w takiej sytuacji maskowania. Pan Lee, który jest członkiem organizacji dokonujacej bioterroru, został wyznaczony jako Szef Zespołu koreańskiej wojskowej pomocy medycznej, co stanowi poważne wyzwanie dla wolności, swobód obywatelskich i praw człowieka. Dowodu na to, iż nie rozprawiono się z takimi aktywistami terroru i chroniono ich, nie pozbyto by się po prostu dlatego, ponieważ Minister Ban Ki-Moon zostaje Sekretarzem Generalnym ONZ. 18-ty wrzesień 2000 r. Koekelberg


Lee, Seung-Sun, Attaché Wojskowy, Immunitet Dyplomatyczny,

(Operacja Pokojowa ONZ z posiadającym immunitet dyplomatyczny [ID] czlonkiem grupy terrorystycznej: “Minęły już dwa lata od czasu, gdy zacząłem pracować w Brukseli, Belgia, którą nazywa się stolicą Europy lub centrum Europy. W okresie tym, będąc w składzie personelu wojskowego ds. obrony, wykonałem wiele wojskowych działań dyplomatycznych, czyniąc wysiłki na rzecz interesów narodowych, ale ciągle mam w pamięci drogi mi dzień, którego nigdy nie zapomnę.” Attaché Wojskowy (2000 rok), Ambasady i Misji Wojskowej Republiki Korei, podpułkownik Armii Lee, Seung-Sun – były to wysiłki na rzecz wspierania interesów Prezydenta Kima, mających na celu spiskowanie, dokonanie zamachu na własnego obywatela, aktu bioterroryzmu oraz zmyślenie więźnia za przekonania polityczne!

061206_14